سر کلاس ادبیات معلم گفت : فعل رفتن رو صرف کن گفتم:رفتم … رفتی … رفت … ساکت می شوم ، میخندم ولی خنده ام تلخ می شود،استاد داد می زند : خوب بعد ؟ ادامه بده ! و من می گویم :رفت … رفت … رفت … رفت و دلم شکست … غم رو دلم نشست … رفت و شادیم بمرد … شور از دلم ببرد … رفت … رفت … رفت … و من می خندم و می گویم : خنده ی تلخ من از گریه غم انگیز تر است …………..!!!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: